Η «μέδουσα» του μέλλοντος

Η τεχνητή μέδουσα

Όσο κυλάει ο χρόνος τόσο οι επιστήμονες προχωρούν σε νέες ανακαλύψεις ή εφευρέσεις, προκειμένου να δώσουν απαντήσεις σε καθημερινά θέματα και λύσεις σε μεγάλα και σημαντικά προβλήματα.
Το νέο «ζωάκι»
Όταν μάλιστα, οι προσπάθειες τους σχετίζονται άμεσα με το χώρο της υγείας, τότε αποκτούν μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Τελευταία «δημιουργία» της επιστημονικής κοινότητας μια τεχνητή μέδουσα, φτιαγμένη από άψυχα υλικά, αλλά και κύτταρα ζώου. Πιο συγκεκριμένα, οι ερευνητές του Τμήματος Βιολογίας του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech) και του πανεπιστημίου Χάρβαρντ (Σχολή Μηχανικών και Εφαρμοσμένων Επιστημών και Ινστιτούτο Wyss (Βιολογικά Εμπνευσμένης Μηχανικής), δημιούργησαν ένα «Μεδουσοειδές», σε μέγεθος κέρματος.
Στη συνέχεια, κατάφεραν να το κάνουν να μιμείται τον τρόπο που κολυμπάει μια νεογέννητη πραγματική μέδουσα (Aurelia aurita). Επικεφαλής του προγράμματος ήταν οι καθηγητές Κιτ Πάρκερ και Τζον Νταμπίρι, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό βιοτεχνολογίας «Nature Biotechnology».

Η συγκεκριμένη επιστημονική ομάδα πήρε κύτταρα από την καρδιά ενός αρουραίου και τα προσέθεσε σε ένα μείγμα από διαφανή ελαστική σιλικόνη. Το δημιούργημα, απέκτησε την ικανότητα να κολυμπάει στο νερό όπως οι κανονικές μέδουσες.
«Μορφολογικά δημιουργήσαμε μία μέδουσα. Λειτουργικά δημιουργήσαμε μία μέδουσα. Γενετικά όμως, αυτό που βγήκε είναι ένας αρουραίος. Όταν μιλάμε για μορφές συνθετικής ζωής, κάποιος θα πάρει ένα ζωντανό κύτταρο και θα τοποθετήσει νέα γονίδια σε αυτό. Εμείς δημιουργήσαμε ένα ζώο. Δεν έχει να κάνει μόνο με τα γονίδιά του, αλλά επίσης με τη μορφολογία και τις λειτουργίες του», σχολίασε ο καθηγητής Κιτ Πάρκερ.
Με το βλέμμα στο μέλλον
Αυτό το επίτευγμα αποτελεί σημαντικό βήμα για όσους ασχολούνται με τη βιοτεχνολογία και τη δημιουργία που σχετίζεται με τη συνθετική ζωή. Ήδη, αρκετοί ερευνητές τονίζουν πως το επόμενο βήμα είναι η δημιουργία νέων τεχνητών καρδιών για τους ανθρώπους, που θα μπορούν να αντικαθιστούν τις υπάρχουσες, όταν δυσλειτουργούν. Το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί και με άλλα όργανα ζωτικής σημασίας για τη λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού.
Η επιλογή της μέδουσας δεν ήταν τυχαία, αφού πρόκειται για το πιο πρωτόγονο πολυοργανικό ζώο. Οι ειδικοί πιστεύουν πως οι μέδουσες ζουν τουλάχιστον εδώ και 500 εκατομμύρια χρόνια. Όταν τα πρωτεϊνικά μόρια από τις καρδιές αρουραίων προστέθηκαν στο υλικό, η τυπωμένη δομή καθοδήγησε την αύξηση και την οργάνωσή του. Ακόμα και όταν αφαιρέθηκαν από την καρδιά τα μεμονωμένα κύτταρα, υπήρξε θετική αντίδραση σε ένταση με ηλεκτρικό ρεύμα.

Οι επιστήμονες «έδωσαν» ηλεκτρικούς σφυγμούς τάσης πέντε βολτ μέσω του αλμυρού νερού και το «Medusoid», άρχισε να κολυμπάει. Αρκετοί πιστεύουν πως στο μέλλον παρόμοιες δημιουργίες θα μπορούν να αποκριθούν στο περιβάλλον τους ή ακόμα και να έχουν την ικανότητα να αναζητούν πηγές τροφής και ενέργειας. Οι τεχνικές εκτύπωσης θα ήταν δυνατό να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία οργανικών βηματοδοτών ή βιοκατασκευασμένων οργάνων για το ανθρώπινο σώμα.
Ο πιθανός κίνδυνος και η βασική επιδίωξη
Ωστόσο, υπάρχει και η αντίθετη άποψη. Αυτή που υποστηρίζει πως με την ίδια μέθοδο θα μπορούν να δημιουργηθούν ολόκληρα όντα, τα οποία θα ελέγχονται πλήρως από τους επιστήμονες ή και σημαντικά όργανα που θα εμφυτεύονται σε ανθρώπους και ζώα και θα καθιστούν πανεύκολο τον έλεγχο της συμπεριφοράς και των ενεργειών τους. Αυτό θα ήταν δυνατό να συμβεί με την εφαρμοσμένη μηχανική ιστού.

Ο βασικός στόχος των επιστημόνων, είναι να μπορέσουν στο μέλλον να χρησιμοποιούν τα κύτταρα και τα βλαστοκύτταρα, αναμεμειγμένα με άλλα υλικά, με τον τρόπο που χρησιμοποιεί σήμερα ο άνθρωπος κατασκευαστικά και οικοδομικά υλικά. Προς το παρόν, το πιο εύκολο και αναμενόμενο βήμα, είναι η δημιουργία τεχνητών βηματοδοτών και καρδιών. Αυτό στο οποίο έχουν επικεντρωθεί τώρα είναι η μελέτη των κινήσεων και της συμπεριφοράς μιας αληθινής μέδουσας σε σχέση με την τεχνητή μέδουσα, αλλά και με την ανθρώπινη καρδιά.